Ieder jaar wordt er vanaf eind van de lente tot aan Sinterklaas in de wereld van zorg en welzijn nagedacht over doelen en ambities voor het komende jaar en de komende jaren. Helaas komt Sinterklaas vaak met cadeautjes en zijn de begrotingen waarmee deze trajecten doorgaans worden afgesloten geen weergave van de wensenlijstjes die worden ingediend. Maar dat terzijde. Interessant is de dynamiek tussen de ambities en urgenties op de lange en de korte termijn.
De hoge wolkenridders liggen doorgaans niet op één lijn met diegenen die in de waan van de dag leven. Zo denken de hoge wolkenridders in termen van meer gezonde levensjaren en het versterken van zingeving en gezondheid en ligt de focus van degenen die in de waan van de dag leven op wachtlijsten vol patiënten en te weinig collega’s om deze patiënten goed te helpen. Waarbij het over het algemeen opvalt dat beide groepen zowel veel energie krijgen van het gesprek vanaf de wolk, alsook van het vinden van de oplossing voor het probleem van vandaag. En omgekeerd ontstaat er evenredige energie als we ons moeten verplaatsen in de positie van de ander.
Eindejaar stress: voorkomen of genezen?
Als ik mezelf als voorbeeld neem; ik ben meer een hoge wolkenridder en ik word wat zenuwachtig van teveel waan van de dag. Juist in deze periode van het jaar merk ik bij mezelf dan ook spanning op de interne dynamiek. Hoe we over 10 jaar 5 gezonde levensjaren extra gewonnen hebben (heel lange termijn) is voor mij een uitdagender vraag dan hoe we een aanmeldproces voor patiënten deels digitaliseren (kortere termijn). Waarbij het voor mij overigens klinkklaar is dat er zonder het oplossen van de vraagstukken op de korte termijn, geen lange termijn is.
Goede voornemens
Het interessante is dat beide vraagstukken relevant zijn. En dat juist het vinden van oplossingsrichtingen die op de korte termijn urgente problemen tackelen én op de lange termijn een bijdrage leveren aan het fundamenteel anders werken aan zorg en gezondheid, een speelveld bieden dat voor zowel wolkenridders als voor degenen die in de waan van de dag leven inspirerend en uitdagend is. Waardoor een wolkenridder ineens een wegbereider wordt en wie in de waan van de dag leeft een voortgangsrealisator.
De december feestmaand vliegt voorbij
Als ik kijk naar de uitdagingen waar Reos zich komend jaar weer mee bezig mag houden, dan zie ik een interessante mix tussen:
- korte termijn projecten,
- lange termijn uitdagingen,
- uitdagingen waarbij beiden elkaar stimuleren en versterken en
- uitdagingen waarbij beiden elkaar tegenwerken en frustreren.
Ik ben benieuwd of deze dynamiek herkenbaar is en welke zienswijzen gedeeld kunnen worden om tot een constructieve dynamiek te komen. Met als doel: helpen bij het vormgeven van de zorg (en gezondheid) van de toekomst. Wat zijn jouw tips en tops?